Teren projektu znajduje się w Holenderskim miasteczku Almere, na granicy miedzy intensywnie zurbanizowanym centrum, a rozległymi, ekstensywnymi przedmieściami. Punktem wyjścia do projektu stała się analizaa szerszego kontekstu miejskiego wykazująca dużą monotonię i polaryzację przestrzeni – z jednej strony zamknięte prywatne ogródki przedmieść, z drugiej intensywnie użytkowane place i ulice centrum.  Celem projektu jest stworzenie zrównoważonej dzielnicy miejskiej poprzez intensyfikację zabudowy, wprowadzenie różnorodności funkcjonalnej oraz znalezienie formy urbanistycznej korespondującej zarówno z zabudową śródmieścia jak i niską zabudową sąsiadującej dzielnicy mieszkaniowej. Jednocześnie istotnym jest różnicowanie charakteru poszczególnych przestrzeni które odbywa się na dwóch poziomach:

- funkcjonalnym, przez wprowadzenie funkcji nie mieszkaniowych i ich rozmieszczenie w przestrzeni

- przestrzennym, przez zróżnicowanie charakteru przestrzeni gdzie podstawową jest przestrzeń półprywatna wokół której budowany jest podstawowy kwartał zabudowy.

Układ strukturalizują dwa podstawowe elementy kubaturowe – wieża (punkt, miejsce) oraz blok (kierunek). Rozmieszczenie elementów punktowych jest  wynikiem poszukiwań połączeń widokowych, zamykanie osi, budowanie relacji kubaturowych z zabudową istniejącą, oraz oddolnego a elementów liniowych poszukiwaniem domknięć przestrzeni dziedzińców wewnętrznych kwartałów.

Projekty architektoniczne poszczególnych kwartałów mają zostać powierzone różnym architektom. Elementem spajającym całość będzie lokalny materiał - cegła tworząca posadzkę założenia jaki i elewacje poszczególnych kwartałów. Mnogość faktur i kolorów tego materiału oraz różny wyraz architektoniczny poszczególnych budynków zapewni różnorodność wewnątrz zespołu pozwalając jednocześnie na jego spójny odbiór jako całości.